SA436

૧	સ્વર્ગનું સુખ તેં મૂકી દીધું, માનવ દુઃખ નિહાળી; નભથી ભુલગ નીચો થઇને, છેક થયો તું ખાલી
	ટેકઃ જય, જય, ખ્રિસ્ત દયામય સ્વામી.
૨	તું ધનવાન છતાં નિરધન થઇ, આવ્યો આ જગમાંહી, સ્વર્ગેભુવનનો રાજકુંવર તે, દીનપણાને ગ્રાહી -જય.
૩	માતા મીરયમ પેટે જન્મી, માનવ દેહ તેં ધારી; નમ્ર ગભાણે પોઢી વ્હાલા, કોમળ કાયા તારી,-જય.
૪	આ જગ માહેં વાસ કરીને, જનહિત કાર્યો કીધાં; અંધ, પંગા, ચંગા કીધાં, અંગ પરિશ્રમ લીધાં,-જય.
૫	પ્રેમ દયાથી નિશદિન વરતી, શુભ ઉપદેશ જ દીધો; તો પણ જગતે અંધ બનીને, નાથ ન માની લીધો,-જય.
૬	મુજ પાપે બહુ પીડિત કીધો, વીંધયા અંગો તારાં; ગાઉ નિરંતર તુજ ગુણ ગીતો,પરમપ્રિય પ્રભુ મારા,-જય.