SA436
Jump to navigation
Jump to search
૧ | સ્વર્ગનું સુખ તેં મૂકી દીધું, માનવ દુઃખ નિહાળી; નભથી ભુલગ નીચો થઇને, છેક થયો તું ખાલી |
ટેકઃ જય, જય, ખ્રિસ્ત દયામય સ્વામી. | |
૨ | તું ધનવાન છતાં નિરધન થઇ, આવ્યો આ જગમાંહી, સ્વર્ગેભુવનનો રાજકુંવર તે, દીનપણાને ગ્રાહી -જય. |
૩ | માતા મીરયમ પેટે જન્મી, માનવ દેહ તેં ધારી; નમ્ર ગભાણે પોઢી વ્હાલા, કોમળ કાયા તારી,-જય. |
૪ | આ જગ માહેં વાસ કરીને, જનહિત કાર્યો કીધાં; અંધ, પંગા, ચંગા કીધાં, અંગ પરિશ્રમ લીધાં,-જય. |
૫ | પ્રેમ દયાથી નિશદિન વરતી, શુભ ઉપદેશ જ દીધો; તો પણ જગતે અંધ બનીને, નાથ ન માની લીધો,-જય. |
૬ | મુજ પાપે બહુ પીડિત કીધો, વીંધયા અંગો તારાં; ગાઉ નિરંતર તુજ ગુણ ગીતો,પરમપ્રિય પ્રભુ મારા,-જય. |