293: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
ElanceUser (talk | contribs) mNo edit summary |
|||
Line 191: | Line 191: | ||
|Laukik mandap to padataamaan, svargik vaas male mahimaamaan. | |Laukik mandap to padataamaan, svargik vaas male mahimaamaan. | ||
|} | |} | ||
==Image== | |||
[[File:Guj293.JPG|500px]] |
Revision as of 17:40, 16 December 2014
૨૯૩ - સંકટમાં ધીરજ
ચરણાકુલ | |
કર્તા: જે.વી. એસ. ટેલર | |
૧ | ઈહ લોકે છે સુખ દુ:ખ ભેળાં, કડવું, મીઠું બેઉ મળેલાં; |
દિન પછવાડે થાય અંધારું, વધવા પર ઝટ થાય ઘટારું. | |
૨ | મિત્ર મળે ને થાય વિજોગા, હર્ષ પછી પીડાના ભોગા; |
એ જ નિયમ છે ભૂતળ ઠામે, નિર્ધન ત્યાં ને ધનધામે. | |
૩ | અશુભ વિના શુભ કોણે જાણ્યું? નિરસુખ દુ:ખિયું કોણે માન્યું? |
ખેડૂત ગયા પર લાભ વળે છે, થંભ સહ્યાથી તાજ મળે છે. | |
૪ | પ્રભુના નભતાં ધીરજ થાશે, ધીરજથી આશા ઉપજાશે; |
ખોટ ગયા પર લાભ વળે છે, થંભ સહ્યાથી તાજ મળે છે. | |
૫ | ધાકે નભતાં ધીરજ થાશે, ધીરજથી આશા ઉપજાશે; |
આશા ટકે તો અનુભવ આવે, અનુભવ જૂઠી શરમ તજાવે. | |
૬ | શરમ ગયે મન મહિમા ધારે, નિત નિત સ્વર્ગ તણું સંભારે; |
સહન થકી ગુણ એમ વધે છે, અન્યો અન્ય ફળો ઊપજે છે. | |
૭ | નર પરખી નૃપ સૈન્ય સજે છે, વીર લહી સંગ્રામ મચે છે; |
પણ પ્રભુ જુએ છે જોદ્ધાને, કરે, સહે શું રણને ઠામે? | |
૮ | જે દળિયો સત ઝાલી રાખે, સ્વર્ગ તણું સુખ તે તો ચાખે; |
ભેળ વિના ગતિ ત્યાં મળવાની, સુખની પ્રાપ્તિ અમિશ્ર થવાની | |
૯ | દેહ ન જોશો દુ:ખ થતાંમાં, આત્મિક ગુણ પ્રગટે પીડામાં; |
દૈહિક દબતાં આત્મિક દીપે, દુ:ખિત ધાએ દેવ સમીપે. | |
૧૦ | જ્યમ જયમ બૂતળ બંધન તૂટે, ત્યમ મન દાસપણાથી છૂટે; |
લૌકિક મંડપ તો પડતામાં, સ્વર્ગિક વાસ મળે મહિમામાં. |
Phonetic English
Charanaakul | |
Karta: J.V. S. Tailor | |
1 | Eeh loke chhe sukh dukh bhelaan, kadavun, meethun beu malelaan; |
Din pachhavaade thaay andhaarun, vadhava par jhat thaay ghataarun. | |
2 | Mitra male ne thaay vijoga, harsh pachhi peedaana bhoga; |
E ja niyam chhe bhootal thaame, nirdhan tyaan ne dhanadhaame. | |
3 | Ashubh vina shubh kone jaanyun? Nirasukh dukhiyun kone maanyun? |
Khedoot gaya par laabh vale chhe, thambh sahyaathi taaj male chhe. | |
4 | Prabhuna nabhataan dheeraj thaashe, dheerajathi aasha upajaashe; |
Khot gaya par laabh vale chhe, thambh sahyaathi taaj male chhe. | |
5 | Dhaake nabhataan dheeraj thaashe, dheerajathi aasha upajaashe; |
Aasha take to anubhav aave, anubhav joothi sharam tajaave. | |
6 | Sharam gaye man mahima dhaare, nit nit svarg tanun sanbhaare; |
Sahan thaki gun em vadhe chhe, anyo anya phalo oopaje chhe. | |
7 | Nar parakhi nrap sainy saje chhe, veer lahi sangraam mache chhe; |
Pan prabhu jauye chhe joddhaane, kare, sahe shun ranane thaame? | |
8 | Je daliyo sat jhaali raakhe, svarg tanun sukh te to chaakhe; |
Bhel vina gati tyaan malavaani, sukhani praapti amishr thavaani | |
9 | Deh na josho dukh thataanmaan, aatmik gun pragate peedaamaan; |
Daihik dabataan aatmik deepe, dukhit dhaae dev sameepe. | |
10 | Jyam jayam bootal bandhan toote, tyam man daasapanaathi chhoote; |
Laukik mandap to padataamaan, svargik vaas male mahimaamaan. |