336

૧ – પ્રભુનું સ્તોત્ર

૩૩૬ - સેવાનું અનુસરણ

૧	પ્રભુ ! બોલ કે બોલું પછી, તુજ વાણી એ રીતે વધે;
	તું જેમ ખોળે તેમ હું, ખોવાયેલાં ખોળું બધે.
	પ્રભુ ! દોર કે દોરું પછી, ભટકેલને તારી ભણી;
	ખવડાવ કે ખવડાવું હું, વાની ભૂખ્યાંને સ્વર્ગની.
૨	તુજમાં મને બળવાન કર, કે અબળને બળ હું દઉં;
	પ્રેમી કરે ડૂબતાં જનો તું ખડક પર ખેંચી લઉં.
	શીખવ મને કે શીખવું, શુભ પાઠ તુજ વરદાનનો;
	મુજ વચન ઊંડાં ઊતરે, બદલાય તેઓનાં મનો.
૩	તુજ શાંતિ મીઠી દે મને, કે દુ:ખિતને દઉં શાંતિ હું;
	લાચાર ને તુજ પ્રેમનો સંદેશ વેળાસર કહું.
	તું જેમ, જ્યારે, જ્યાં કહીં, ચાહે મને વાપર તહીં;
	તુજ મુખ જોઉં ત્યાં સુધી સુખ હર્ષ ને મહિમા મહીં.

Phonetic English

336 - Sevaanun Anusaran

1	Prabhu ! Bol ke bolun pachhi, tuj vani e reete vadhe;
	Tun jem khole tem hun, khovaayelaan kholun badhe.
	Prabhu ! Dor ke dorun pachhi, bhatakelane taari bhani;
	Khavadaav ke khavadaavun hun, vaani bhookhyaanne svargani.
2	Tujamaan mane balavaan kar, ke abalane bal hun daun;
	Premi kare doobataan jano tun khadak par khenchi laun.
	Sheekhav mane ke sheekhavun, shubh paath tuj varadaanano;
	Muj vachan oondaan ootare, badalaay teonaan mano,
3	Tuj shaanti meethi de mane, ke dukhitane daun shaanti hun;
	Laachaar ne tuj premano sandesh velaasar kahun.
	Tun jem, jyaare, jyaan kaheen, chaahe mane vaapar taheen;
	Tuj mukh joun tyaan sudhi sukh harsh ne mahima maheen.

Image