View source for SA460

{| class="wikitable"
|-
|
| વા’લો વધસ્તંભ વ્યોમે! મનહર મધુરો લાગે વે’ છે રૂધિરની ધારા, રડતાં બળું હું આગે.
|-
| class="numeric_td"| ૧
| class="block_td"| કાંટાનો મુગટ માથે! ભાલે વિંધાયો ત્રાતા,<br />
જીગર જખમ થઇ ઝૂરે, ધન્ય ઓજીવનદાતા-વા’લો
|-
| class="numeric_td"| ૨
| class="block_td"| સિયોન સુંદરીયો રડતી !માતા તો મૂર્છા પામી,<br />
વૃદ્વ બાળ તરુણો રડતાં,આજે જગતભર સ્વામિ.-વા’લો
|-
| class="numeric_td"| ૩
| class="block_td"| જગનું અજવાળું ઝાંખું, પડતું આ સ્તંભે આજે,<br />
અંધકાર છવાય સર્વત્ર પૃથ્વીનાં પાપો કાજે-વા’લો
|-
| class="numeric_td"| ૪
| class="block_td"| પાપો અઘોર મુજ કેવાં! ખંડણી ભરી તેં ભારી,<br />
અર્પુ છું આજ આ સ્તંભે, જિંદગી પિતાજી મારી-વા’લો
|-
| class="numeric_td"| ૫
| class="block_td"| કાલવરી કૃત મુજ કાળાં, સ્તંભે જડું હું આજે,<br />
સ્તંભે થી હું પોકારું “સંભારજે તુજ રાજે”-વા’લો
|}