SA460
Jump to navigation
Jump to search
વા’લો વધસ્તંભ વ્યોમે! મનહર મધુરો લાગે વે’ છે રૂધિરની ધારા, રડતાં બળું હું આગે. | |
૧ | કાંટાનો મુગટ માથે! ભાલે વિંધાયો ત્રાતા, જીગર જખમ થઇ ઝૂરે, ધન્ય ઓજીવનદાતા-વા’લો |
૨ | સિયોન સુંદરીયો રડતી !માતા તો મૂર્છા પામી, વૃદ્વ બાળ તરુણો રડતાં,આજે જગતભર સ્વામિ.-વા’લો |
૩ | જગનું અજવાળું ઝાંખું, પડતું આ સ્તંભે આજે, અંધકાર છવાય સર્વત્ર પૃથ્વીનાં પાપો કાજે-વા’લો |
૪ | પાપો અઘોર મુજ કેવાં! ખંડણી ભરી તેં ભારી, અર્પુ છું આજ આ સ્તંભે, જિંદગી પિતાજી મારી-વા’લો |
૫ | કાલવરી કૃત મુજ કાળાં, સ્તંભે જડું હું આજે, સ્તંભે થી હું પોકારું “સંભારજે તુજ રાજે”-વા’લો |