17
૧૭ – યહોવા પાળક
| ૧ | યહોવા છે મારો, | પરમ પ્રભુ જે પાળક મહા ! |
| પડે ના તેથી કૈં, | અછત મુજને કો દિન, અહ ! | |
| ૨ | ખવાડે, સુવાડે, | અહરનિશ લીલાં બીડ મહીં, |
| પીવા દોરી જાયે, | નીલ શીતળ ને શાંત જ નહી. | |
| ૩ | વળી આત્મા માંહે, | અજબ ભરતો તાજગી વિભુ ! |
| ચલાવે સન્માર્ગે, | નિજ પરમ નામે મુજ પ્રભુ. | |
| ૪ | કદી મૃત્યુખીણે, વિકટ, | વસમી વાટ વિચરું, |
|
તહીં તું સાથે છે, |
મન મહીં ધરી ધૈર્ય, ન ડરું. | |
| ૫ | નિહાળે શત્રુઓ, | મુજ પ્રતિ સહુ તીવ્ર નજરે, |
| છતાં મારે માટે, | પ્રભુ પીરસતો ભોજન ખરે ! | |
| ૬ | પ્રભુ ! તેં ચોળ્યું છે, | પ્રીતથી મુજને અત્તર શિરે ! |
| અતિ હર્ષે આજે, | મુજ હ્રદય પ્યાલો જ ઊભરે ! | |
| ૭ | નકી આવે સાથે, | જીવનભાર ક્ર્ર્પા, સુજનતા, |
| પ્રભુના નિવાસે, | રહું સુખી સહુ કાળ વસતા. |