SA1

૧	હે મુક્તિ અપાર, પ્રીતિના મહાસાગર ખ્રિસ્તે પુષ્કળ દયા કીધી આ જગ પર ! ખંડી લે છે સૌને તે મફત મળે, છે સઘળાં કાજ વહેતો, - આવ મારા પર વહે.
૨	પાપ મારા ઘણાં છે, ઊંડા તેમના ડાઘ, હું રૂદન સાથે, છૂટકાનો શોધું લાગ; નકામું છે રૂદન,હે પુનસાગર . . . . .રે ! તુ મને સાફ કરશે,- આવ મારા પર વહે.
૩	સબળ મનોવિકાર,ને અસ્થિર સ્વભાવ, મજ આત્મા ફસાવી, કરે છે દબાવ; પણ તારા જળ થકી, સફાઈ મળે છે, ઓ શકિતના સાગર,- આવ મારા પર વહે.
૪	હે દયાસિંધુ, હું કેટલીએ વારે, આવી ઊભો રહ્યો, તારે કિનારે; આ લાગ મને હાલ, ફરીથી ફાવ્યો છે, ન હઠું જ્યાં સુધી, - આવ મારા પર વહે.
૫	ભરતી આવી રહી છે ને મોજાં અફળાય; તારવાને સમર્થ તેની વાણી સંભળાય, મજ વિશ્વાસ વધે છે, બચાવ ખચીત થાય, જો જળ મને ઘે .... રે – હવે મજ પર વહે.
૬	હવે હાલેલૂયા ! હું જ્યાં લગ જીવું, રાત દિવસ હમેશાં, તેને વખાણું જેના ઘાયલ દિલથી, આ સાગર વહે છે, કે આપણને તેથી, - આ મુક્તિ મળે.