321

૧ – પ્રભુનું સ્તોત્ર

૩૨૧ - એકલો આશ્રય

૧	ઈસુ, મુજ આત્માના વા'લ તારો આશ્રમ મને આલ;
	જ્યારે રેલ ચઢે ચોપાસ, ને તોફાન ઘેરે આસપાસ;
	ત્યારે, તારક, તું સંતાડ, જ્યાં લગ દૂર થાય સૌ રંજાડ;
	અલામત દોરી આકાશ, આખરે લે તારી પાસ.
૨	બીજો આશ્રમ નહિ મુજ પાસ, છું અબળ, તું મારી આશ;
	કરજે તારાથી નહિ દૂર, દિલ કર શાંતિએ ભરપૂર;
	હું રાખું તુજ પર વિશ્વાસ, આશરો મળે તારી પાસ;
	છાયા કરનાર, પ્રસાર પાંખ, મુજ અરક્ષિત મસ્તક ઢાંક.
૩	તું છે મુજ સૌ, હે તારનાર, ગરજ સૌ પૂરી પાડનાર;
	નિરાધારને તું ઉઠાડ, બીમારને તાજગી પમાડ;
	પવિત્ર, ન્યાયી તુજ નામ, મુજમાં છે અન્યાય તમામ;
	મલિનતાથી છું ભરપૂર, કૃપાથી ભરેલ તુજ ઉર.
૪	પૂરી દયા તારા માંય, તેથી પાપ નિવારણ થાય;
	શુદ્ધ કરનાર ઝરણાં છલકાવ, શુદ્ધ કર, દે પવિત્ર ભાવ;
	તું છે જીવનનું ઝરણ, થાઉં ભરપૂર તારે ચરણ;
	મુજ મનમાં તું વાસો કર, અનંતકાળ લગ મને ભર.