486

૪૮૬ - સંધ્યાકાળનું ગીત

૪૮૬ - સંધ્યાકાળનું ગીત

૧	દા'ડો પૂરો થયો, રાતી આવી પાસ;
	સંધ્યા કેરો છાંયો ફેલાયો ચોપાસ.
૨	અંધારું છવાયું, તારાઓ દેખાય; પક્ષી, પ્રાણી, ફૂલો, સર્વ ઊંઘી જાય.
૩	થાકેલાંને ઈસુ દે મીઠો આરામ;
	આશિષો પામીને ઊંધું હું આ ઠામ.
૪	નાનાં બાનકોને તારાં સ્વપ્નો થાય;
	ખલાસીઓ બચે સમુદ્રની માંય.
૫	બધાં દુ:ખીઓને દિલાસો દે, નાથ;
	પાપો ઈચ્છે તેને વારે તારો હાથ.
૬	દૂતોની રક્ષામાં રહું આખી રાત;
	પાંખોની છાયામાં ઊંઘું ભલી ભાત.
૭	પ્રભાતે હું ઊઠું સાજો તાજો થઈ;
	રહું શુદ્ધ ચોખ્ખો તારી દૃષ્ટિ મહીં.
૮	સ્તુતિ હો પિતાને, પુત્રને જયગાન;
	શુદ્ધાત્માને હોજો સદા સ્તુતિ, માન.

Phonetic English

486 - Sandhyaakaalanun Geet

1	Da'do pooro thayo, raati aavi paas;
	Sandhya kero chhaanyo phelaayo chopaas.
2	Andhaarun chhavaayun, taaraao dekhaay;
	Pakshi, praani, phoolo, sarv oonghi jaay.
3	Thaakelaanne Isu de meetho aaraam;
	Aashisho paameene oondhun hun aa thaam.
4	Naanaan baanakone taaraan svapno thaay;
	Khalaaseeo bache samudrani maanya.
5	Badhaan dukheeone dilaaso de, naath;
	Paapo ichchhe tene vaare taaro haath.
6	Dootoni rakshaamaan rahun aakhi raat;
	Paankhoni chhaayaamaan oonghun bhali bhaat.
7	Prabhaate hun oothun saajo taajo thai;
	Rahun shuddh chokhkho taari drashti maheen.
8	Stuti ho pitaane, putrane jayagaan;
	Shuddhaatmaane hojo sada stuti, maan.

Image