SA395

૧	હે દેવ, ગતકાળમાં થયો સાં’ય ભવિષ્યની છે આશ, તોફાનમાં પણ તું થા આશ્રય, ને સ્વર્ગમાં અનંતવાસ.
૨	તુજ રાજ્યાસનની છાયામાં, નિર્ભય રહીશું અમ, સશકત છે એ હાથ તારા, કરશે નિશ્રે રક્ષણ.
૩	આ જગની સઘળી પ્રજાઓ,ચિંતાને શ્રમ સહિત, ડૂબાડે કાળનાં મોજાંઓ,ને રહે નિશાન રહિત.
૪	કાળ વે’તી નદીની રેલ પેઠે,લોકોને તાણી જાય છે, સવારે સ્વપ્ન ભૂલે જેમ, તેઓ મારી જાય છે.
૫	હે દેવ ગતકાળમાં થયો સા’ય ભવિષ્ય છે આશ, દોરનાર અમારો થા સદાય, દે સ્વર્ગ અનંત વાસ.