SA162

૧	શું ખરેખર સાચું મનાય, કે ખ્રિસ્તના રકત થી હું બચું ? મજ કાજે મુઓ, એમ કેમ કહેવાય, હું જે હતો તેનો શત્રુ ! પ્રીતિ અલૌકિક એમ કેમ થાય ? કે મારે સાટે ખ્રિસ્ત મરાય !
૨	પિતાનું રાજ્યાસન તજી, તેણે કૃપા કરી અપાર, પ્રીતિ સિવાય અન્ય સૌ ત્યાગી, આવી થયો જગતનો તારનાર; કેવી પ્રીતિ, મફત અપાર, શોઘ્યો મને જે છેક લાચાર.
૩	બહું દિન લગી આત્મા મારો, પાપની કેદમાં હતો નિરાશ અંઘકારમાં તેં પ્રકાશ પાડ્યો, હું જાગીને પામ્યો પ્રકાશ; બંઘન તૂટ્યાં મળ્યો ઉદ્ધાર, હાલ છું તેની પાછળ ચાલનાર.