|
ભુજંગી
|
|
કર્તા: થોમાભાઈ
|
|
પાથાભાઈ
|
|
૧
|
રચી, દેવ, તેં દુનિયા ખૂબ સારી, નિહાળી વખાણું તને વારવારી;
|
|
કર્યું માનવી, દેવ, તેં ધૂળમાંથી, દઈ શ્વાસ પોતા તણો મુખમાંથી.
|
|
૨
|
બધી ચીજથી માનવી શ્રેષ્ઠ કીધું, અને આતમા, જ્ઞાન, વિવેક દીધું;
|
|
ન'તું સાથ બેલું, લીધું માંસ તેનું, કરી નાર આપી, 'હવા' નામ એનું.
|
|
૩
|
નિહાળી પછી આદમે આંખ ધારી, ભલા માંસ મારું થયું મુજ નારી;
|
|
થયા તે બન્નેના વિવા' દેવ હાથે, સુખી બહુ થયાં દેવથી સર્વ વાતે.
|
|
૪
|
વિવા' જે કરે શાસ્ત્રની રીત જાણી, રહે દેવની તે ઘરે મે'રબાની;
|
|
સુખી જો થવું હોય તો વાદ મૂકો, રહો પ્રેમમાં તો થશે દૂર દુ:ખો.
|
|
૫
|
ખરા દિલથી દેવનો પ્રેમ રાખો, અને એકબીજા તણું હિત તાકો;
|
|
વહુએ ધણીને ખરું માન દેવું, કરારો પ્રમાણે કહ્યામાં જ રે'વું.
|
|
૬
|
ધણીએ વહુને ખરો પ્રેમ દેવો, કરે અંગ પોતા તણે જેમ તેવો;
|
|
કદી દ્વેષ પોતા તણો કો ન કીધો, ઈસુ મંડળી કારણે જીવ દીધો;
|
|
૭
|
બધાં આપણે ખ્રિસ્તનાં અંગ જાણો, અને શિર તે આપણો ઈષ્ટ માનો;
|
|
મૂકી માનવી માત ને તાત કોરે, વહુ સાથ રે'શે લગી જાય ઘોરે.
|
|
૮
|
ઈસુ મંડળીનું ખરું શિર જાણો, વહુઓ, તમારા ધણી શિર માનો;
|
|
હવે હ્યાં તમે જે કરો છો કરારો, સદા પાળવા કોલ આપો તમારો.
|
|
૯
|
યહોવા અને મંડળી સાક્ષ જાણી, કરારો તમે પાળશો એમ માની;
|
|
યહોવા, થજે આશિષો આપનારો, અને સેવકોનો થજે પાળનારો.
|
|
૧૦
|
સુકાળે દુકાળે દિલાસો જ દેજે, સદા એમને ઘેર તું વાસ લેજે;
|
|
વિનંતી પિતા, માનજે ખ્રિસ્ત નામે, સદાકાળ આમેન, આમેન જામે.
|