335
v
૧ | દેવ, મને કહે કે હું બોલું, ને તારો સાદ ઓળખે બીજા; |
જેમ તેં શોધી તેમ હું શોધું તારી ભૂલી જનાર પ્રજા. | |
૨ | દોરજે મને કે હું દોરું પાપી લોકોને તારી ગમ; |
મને ખવાડ કે હું આપું ભૂક્યા લોકોને સ્વર્ગી અન્ન. | |
૩ | મને શીખવ કે શીખવું હું વાત તારી અતિ મૂલ્યવાન; |
હે પ્રભુ, જ્યારે હું બોલું, તેથી બદલાવજે ઘણાં મન. | |
૪ | તુજ મધુર શાંતિ મુજને આપ કે બીજાને હું શાંતિ દઉં; |
ને તારાં મીઠાં વચન આપ કે નિર્ગતને વેળાસર કહું. | |
૫ | જ્યારે હું જોઉં તારું મુખ, ભાગ લઉં તુજ મહિમામાં, |
ત્યાં લગ તું મને વાપરજે, ચાહે તું જેમ, જ્યારે ને જ્યાં. |