107
૧૦૭ – ખ્રિસ્તનો વધસ્તંભ: જીવનનો આધાર
| ૧ | અરર ! કેર આ લોક શો કરે, અમર દેવને થાંભલે જડે; |
| અગમ શાસ્ત્રનો ભેદ ના કળ્યો, વગર જ્ઞાનથી થાંભલે જડયો. | |
| ૨ | વધસ્તંભપે વિશ્વનો ધણી લટકતો ખીલે વેદના ઘણી; |
| સખત માર, ઘા, તાપથી અરે, રુધિર ધાર જો અંગથી ઝરે. | |
| ૩ | હ્રદય ફાટતું લાગણી બળે, અકથ દુ:જ્ઞે પ્રેમ હ્યાં ભળે; |
| જગત પાપને દંડ એ ભરે, પતિત તારવા આપથી મરે. | |
| ૪ | અધમતા ટળે, પાપ સૌ બળે, અમર જિંદગી ખ્રિસ્તમાં મળે; |
| સમજ જો પડે દિવ્ય પ્રેમની, શરણ લૈ બચો ધન્ય આ ઘડી. |
Phonetic English
| 1 | Arar ! Ker aa lok sho kare, amar devane thambhale jade; |
| Agam shaastrano bheda naa kadyo, vagar gyaanathi thaambhale jadayo. | |
| 2 | Vadhastambhape vishvano dhani latakato kheele vedanaa ghani; |
| Sakhat maar, ghaa, taapathi are, rudhir dhaar jo angthi zare. | |
| 3 | Hruday faatatu laagani bade, akatha du:gye prem hyaa bhade; |
| Jagat paapane dand ae bhare, patit taaravaa aapathi mare. | |
| 4 | Adhamataa tade, paap sau bade, amar jindagi khristmaa made; |
| Samaj jo pade divya premni, sharan lai bacho dhanya aa ghadi. |