૧
|
દેવ જોઇ પૃથ્વી પાપમાં રે, તારવા ત્રાતાને મોકલ્યો જો.
|
૨
|
અવતાર લીઘો છે ગભાણમાં રે, તેણે નામ ધર્યુ છે ઇસુ જો.
|
૩
|
વરસ બારનો બાળક તે થયો રે, ઉપદેશ આપ્યો મંદિર માંહે જો.
|
૪
|
સધળા પંડિત અચરજ પામીયા રે, જ્ઞાન કયાંથી આ બાળકને જો.
|
૫
|
સર્વ શુભ સમાચાર સાંભળી રે, તેના ભકતજનો હરખાય જો.
|
૬
|
આખા યહુદા દેશમાં તે ર્ફ્યો રે, અદ઼ભુત કામો તેણે કીધાં જો.
|
૭
|
રોગી જનના રોગ મટાડીયા રે, પાપીને આપ્યું મિુકતદાન જો.
|
૮
|
તેત્રીસ વરસ જગતમાં તે રહ્યો રે, પાપી કાજે લોહી વહેવડાવ્યું જો.
|
૯
|
વધસ્તભં પર પોકાર પાડીઓ રે, મારા દેવ કેમ મૂકી દીધો’જો.
|
૧૦
|
ફાટયા પડદા મંદિર માંહેના રે, આખા દેશ પર અંધકાર થયો જો.
|
૧૧
|
ધરતી કાંપી,ખડકો ફાટીઆ રે, મૂએલા ઊઠી શહેરમા જાય જો.
|
૧૨
|
જમાદાર સિપાઇઓ ગભરાઇ ગયા રે, પરાક્રમ જોઇને ઇસુનું જો.
|
૧૩
|
મરણ પામી દટાયો ઘોરમાં રે, પછી ગયો છે આકાશ જો.
|
૧૪
|
જગને અંતે પાછો આવશે રે, પવિઞ દૂતોની ફોજ લઇને જો.
|
૧૫
|
રણશિંગડાંના નાદ વગાદશે રે, મૂએલાં સૌ સજીવન થાશે જો.
|
૧૬
|
ઇસુ રાજ્યાસને બિરાજશે રે, કરશે સૌને તે ઇન્સાફ જો.
|
૧૭
|
મુક્તિ ફોજ કહે મુક્તિ વિના રે, સ્વર્ગે જતું નથી કોઇ જો.
|