SA161
૩
ટેક - વઘસ્તંભ જો ઊંચકીએ, અમે મુગટ પામીએ, મરણ નદીની પારે, પ્રભુ ઇસુની પાસે. | |
૧ | હે મારા તારનાર, તારો પ્રેમ, છે પૂરો ને અમર; તે પ્રેમ અપાર, હું ભૂલું કેમ ? દેખાડ્યો મારા પર. |
૨ | હું, મારું મન, ને મારું ઘન, જે હોય મારી કને, ને મારો જીવ, ને મનનો ભાવ, સૌ સોંપુ છું તને. |
શરમનો પણ જે મરણ સ્તંભ, તેં રાજીથી સહ્યો, તે સંભારી મારો આત્મા, પ્રેમે ભરપૂર થયો. |
|
૪ | હે પ્રભુ ! મારા હૈયામાં, હું રાખું તારૂં મરણ, ને મજ જીવનના દહાડામાં, હુ રાખું તારૂં સ્મરણ. |