111

૧૧૧ – વા’લો વધસ્તંભ વ્યોમે!

૧૧૧ – વા’લો વધસ્તંભ વ્યોમે!
ટેક :	વા'લો વધસ્તંભ વ્યોમે ! મનહર મધુરો લાગે,
	વે'છે રુધિરની ધારા, રડતાં બળું હું આગે.
૧	કાંટાનો મુગટ માથે ! ભાલે વીંધાયો ત્રાતા,
	જિગર જખમ થઈ ઝૂરે, ધન્ય, ઓ જીવનદાતા. વા'લો
૨	સિયોન સુંદરીઓ રડતી ! માતા તો મૂર્છા પામી,
	વૃદ્ધ, બાળ, તરુણો રડતાં, આજે જગતભર, સ્વામી. વા'લો
૩	જગતનું અજવાળું ઝાંખું પડતું આ થંભે આજે,
	અંધકાર છવાય સર્વત્ર, પૃથ્વીનાં પાપો. કાજે. વા'લો
૪	પાપો અધોર મુજ કેવાં ! ખંડણી ભરી તેં ભારી,
	અર્પું છું આજ આ થંભે, જિંદગી, પીતાજી, મારી. વા'લો
૫	કાલવરી, કૃત મુજ કાળાં થંભે જડું હું આજે,
	થંભેથી હું પોકારું : "સંભારજે તુજ રાજે" વા'લો.

111 – Vaa'lo Vadhastambh Vyome!
Tek :	Vaa'lo vadhastambh vyome ! Manahara madhuro laage,
	Ve'che rudhirni dhaaraa, radataa balu hu aage.
1	Kaantaano mugat maathe ! Bhaale vindhaayo traataa,
	Jigar jakhama thai jhure, dhanya, o jeevanadaataa. Vaa'lo
2	Siyon sundario radati ! Maataa to murchhaa paami,
	Vruddh, baal, taruno radataa, aaje jagatabhar, swami. Vaa'lo
3	Jagatanu ajavaalu jhaakhu padatu aa thambhe aaje,
	Andhakaar chavaay sarvatra, pruthavinaa paapo. Kaaje. Vaa'lo
4	Paapo adhor muj kevaa ! Khandani bhari te bhaari,
	Arpu chu aaj aa thambhe, jindagi, pitaaji, maari. Vaa'lo
5	Kaalavari, krut muj kaalaa thambhe jadu hu aaje,
	Thambhethi hu pokaaru : "Sambhaaraje tuj raaje" Vaa'lo.