૪૮૬ - સંધ્યાકાળનું ગીત

૪૮૬ - સંધ્યાકાળનું ગીત
દા'ડો પૂરો થયો, રાતી આવી પાસ;
સંધ્યા કેરો છાંયો ફેલાયો ચોપાસ.
અંધારું છવાયું, તારાઓ દેખાય;

પક્ષી, પ્રાણી, ફૂલો, સર્વ ઊંઘી જાય.

થાકેલાંને ઈસુ દે મીઠો આરામ;
આશિષો પામીને ઊંધું હું આ ઠામ.
નાનાં બાનકોને તારાં સ્વપ્નો થાય;
ખલાસીઓ બચે સમુદ્રની માંય.
બધાં દુ:ખીઓને દિલાસો દે, નાથ;
પાપો ઈચ્છે તેને વારે તારો હાથ.
દૂતોની રક્ષામાં રહું આખી રાત;
પાંખોની છાયામાં ઊંઘું ભલી ભાત.
પ્રભાતે હું ઊઠું સાજો તાજો થઈ;
રહું શુદ્ધ ચોખ્ખો તારી દૃષ્ટિ મહીં.
સ્તુતિ હો પિતાને, પુત્રને જયગાન;
શુદ્ધાત્માને હોજો સદા સ્તુતિ, માન.


Phonetic English

486 - Sandhyaakaalanun Geet
1 Da'do pooro thayo, raati aavi paas;
Sandhya kero chhaanyo phelaayo chopaas.
2 Andhaarun chhavaayun, taaraao dekhaay;
Pakshi, praani, phoolo, sarv oonghi jaay.
3 Thaakelaanne Isu de meetho aaraam;
Aashisho paameene oondhun hun aa thaam.
4 Naanaan baanakone taaraan svapno thaay;
Khalaaseeo bache samudrani maanya.
5 Badhaan dukheeone dilaaso de, naath;
Paapo ichchhe tene vaare taaro haath.
6 Dootoni rakshaamaan rahun aakhi raat;
Paankhoni chhaayaamaan oonghun bhali bhaat.
7 Prabhaate hun oothun saajo taajo thai;
Rahun shuddh chokhkho taari drashti maheen.
8 Stuti ho pitaane, putrane jayagaan;
Shuddhaatmaane hojo sada stuti, maan.

Image

 

Media - Hymn Tune : Eudoxia