| ૧
|
સહુનું સુખ તમ જન તાકો, એક બીજા પર પ્રેમ જ રાખો;
|
|
|
ભાઈપણાનું બંધન ભાળો, સોબતમાં શુભ સંગત પાળો.
|
|
|
| ૨
|
એ જ ખરો ત્રાતાનો ધારો, સંતરથી તો તમ ન વિસારો;
|
|
|
ધ્યાન ધરીને દઢ મન રાખો, પ્રેમ તણું મધ ભાવે ચાખો.
|
|
|
| ૩
|
આપણ ભાંડું, એક પિતા છે, સહુથી ઊંચો તે રાજા છે;
|
|
|
શું, ભાઈબે'નો, કજિયો કરીએ ? એક બીજા પર ક્રોધે બળીએ?
|
|
|
| ૪
|
ના, પણ જેમ જ નામ પિતાનું 'પ્રેમ' કહ્યું છે, એ સ્મરવાનું;
|
|
|
તેમ જ સર્વ પ્રેમે રહીએ, પ્રીતિ તણો શુભ ધારો ધરીએ.
|
|
|
| ૫
|
પ્રેમ ભલાપણમાં વસવાને પ્રભુએ સૃજ્યાં છે સઘળાંને;
|
|
|
તે તો દિન દિન જોતો રહે છે, માનવ કેમ મિલાપ કરે છે.
|