|
સત્તાવીસી કે શરણાગર
|
કર્તા:
|
જે. વી. એસ. ટેલર
|
૧
|
પ્રગટ થશે રે ઈસુ કયારે ? કયારે પ્રભુ દેખાય?
|
|
કયારે ઉદય થયાને કાજે ઉગમણ લાલ જણાય?
|
|
વાટ ઘણી અમ જોતાં બેઠા, જાગ્યા આખી રાત,
|
|
કયારે બૂમ પડે કે આવ્યો ભક્ત તણો શુભ નાથ?
|
૨
|
એક પછી બીજો પરલોકે, સ્નેહી એકે એક;
|
|
સંગ વિના અમ એકલવાસે ખિન્ન છિયે, વિણ ટેક.
|
|
મિત્ર ગયા ત્યાં રાત નથી રે, કળિયે એ રાત વેણ,
|
|
તોય વિજોગપણાને દુ:ખ બેઠા આકી રેણ.
|
૩
|
હમણાં રજની છે બહુ કાળી, દુ:ખ ઘણું ને શોક,
|
|
છે સંદેહ ઘણા મન માંહે જાણે આશા ફોડ.
|
|
તન મનનો એ થાક ઘણો છે, જોતાં પ્રભુની વાટ;
|
|
મુખ વિકરાળ કરીને રહે છે, ચોગરદા ગભરાટ.
|
૪
|
અરે પ્રભાત તણા શુભ તારા, તારી જોત જણાવ;
|
|
તુજ ઉપકીર્ણ તણે અજવાળે માન્ય થશે અમ ભાવ.
|
|
સૂર્ય તણા પરિપૂર્ણ પ્રકાશે તૃપ્ત થશે અમ આશા,
|
|
ત્યાં લગ કંઈ અંધાર દબાવી આપો અલ્પ પ્રકાશ.
|
૫
|
હે પ્રભુ, વાક્ય ખરું છે તારું, "વીતી રાત જનાર;
|
|
અજવાળાની જીત થવાની, ધન્ય પ્રભાત થનાર."
|
|
વેણે જશે ન વ્યર્થ એ જાણી ધરીએ દઢ વિશ્વાસ;
|
|
આ સુખદેણ વચનમાં હર્ખી નહિ તજીએ શુભ આશ.
|