17
૧૭ – યહોવા પાળક
૧ યહોવા છે મારો, પરમ પ્રભુ જે પાળક મહા ! | |
પડે ના તેથી કૈં, અછત મુજને કો દિન, અહ ! | |
૨ ખવાડે, સુવાડે, અહરનિશ લીલાં બીડ મહીં, | |
પીવા દોરી જાયે, નીલ શીતળ ને શાંત જ નહી. | |
૩ વળી આત્મા માંહે, અજબ ભરતો તાજગી વિભુ ! | |
ચલાવે સન્માર્ગે, નિજ પરમ નામે મુજ પ્રભુ. | |
૪ કદી મૃત્યુખીણે, વિકટ, વસમી વાટ વિચરું, | |
તહીં તું સાથે છે, મન મહીં ધરી ધૈર્ય, ન ડરું. | |
૫ નિહાળે શત્રુઓ, મુજ પ્રતિ સહુ તીવ્ર નજરે, | |
છતાં મારે માટે, પ્રભુ પીરસતો ભોજન ખરે ! | |
૬ પ્રભુ ! તેં ચોળ્યું છે, પ્રીતથી મુજને અત્તર શિરે ! | |
અતિ હર્ષે આજે, મુજ હ્રદય પ્યાલો જ ઊભરે ! ૭ નકી આવે સાથે, જીવનભાર ક્ર્ર્પા, સુજનતા, | |
પ્રભુના નિવાસે, રહું સુખી સહુ કાળ વસતા. |