17
૧૭ – યહોવા પાળક ૧ યહોવા છે મારો, પરમ પ્રભુ જે પાળક મહા ! પડે ના તેથી કૈં, અછત મુજને કો દિન, અહ !
૨ ખવાડે, સુવાડે, અહરનિશ લીલાં બીડ મહીં, પીવા દોરી જાયે, નીલ શીતળ ને શાંત જ નહી.
૩ વળી આત્મા માંહે, અજબ ભરતો તાજગી વિભુ ! ચલાવે સન્માર્ગે, નિજ પરમ નામે મુજ પ્રભુ.
૪ કદી મૃત્યુખીણે, વિકટ, વસમી વાટ વિચરું, તહીં તું સાથે છે, મન મહીં ધરી ધૈર્ય, ન ડરું.
૫ નિહાળે શત્રુઓ, મુજ પ્રતિ સહુ તીવ્ર નજરે, છતાં મારે માટે, પ્રભુ પીરસતો ભોજન ખરે !
૬ પ્રભુ ! તેં ચોળ્યું છે, પ્રીતથી મુજને અત્તર શિરે ! અતિ હર્ષે આજે, મુજ હ્રદય પ્યાલો જ ઊભરે !
૭ નકી આવે સાથે, જીવનભાર ક્ર્ર્પા, સુજનતા, પ્રભુના નિવાસે, રહું સુખી સહુ કાળ વસતા.