17
૧૭ – યહોવા પાળક
૧ |
યહોવા છે મારો, પરમ પ્રભુ જે પાળક મહા ! | |
પડે ના તેથી કૈં, અછત મુજને કો દિન, અહ ! | ||
૨ |
ખવાડે, સુવાડે, અહરનિશ લીલાં બીડ મહીં, | |
પીવા દોરી જાયે, નીલ શીતળ ને શાંત જ નહી. | ||
૩ |
વળી આત્મા માંહે, અજબ ભરતો તાજગી વિભુ ! | |
ચલાવે સન્માર્ગે, નિજ પરમ નામે મુજ પ્રભુ. | ||
૪ |
કદી મૃત્યુખીણે, વિકટ, વસમી વાટ વિચરું, | |
તહીં તું સાથે છે, મન મહીં ધરી ધૈર્ય, ન ડરું. | ||
૫ |
નિહાળે શત્રુઓ, મુજ પ્રતિ સહુ તીવ્ર નજરે, | |
છતાં મારે માટે, પ્રભુ પીરસતો ભોજન ખરે ! | ||
૬ |
પ્રભુ ! તેં ચોળ્યું છે, પ્રીતથી મુજને અત્તર શિરે ! | |
અતિ હર્ષે આજે, મુજ હ્રદય પ્યાલો જ ઊભરે ! ૭ |
નકી આવે સાથે, જીવનભાર ક્ર્ર્પા, સુજનતા, | |
પ્રભુના નિવાસે, રહું સુખી સહુ કાળ વસતા. |