૧
|
જો કે કૂલ તણી બહુ આજ જણાશે,
|
|
તોપણ જોતામાં કાલે કરમાઈ સૌ જાશે,
|
|
થોડી વાર પછી જુઓ, તેનો ક્ષય થાશે. પણ પ્રેમ.
|
ટેક :
|
પ્રેમ ફરે નહિ ઈસુનો, નહિ તે કરમાશે.
|
૨
|
જોબન કાળ દીપે, તાજા બળ સાથે,
|
|
સર્વ પ્રસંગે હર્ખ કરે, નહિ લે દુ:ખ માથે,
|
|
થોડાં વર્ષ પછી બદલે, ગોથાં બહુ ખાતે. પણ પ્રેમ.
|
૩
|
રાત્રિ વિષે તો ચંદ્ર તણી શોભા બહુ ભાસે,
|
|
પૂનમ સુધી તો વધતાં શુભ જ્યોતિ પ્રકાશે,
|
|
તોપણ ત્યાંથી નિત્ય ઘટી તનો ક્ષય થાશે. પણ પ્રેમ.
|
૪
|
દીપે સૂર્ય ઘણો ઊગતાં, ચળકે શુભ કાંતિ;
|
|
મધ્ય લગી જાશે ચઢતો, નમશે ગતિ ત્યાંથી
|
|
તેનો વૈભવ લોપ થશે, તો અસ્ત થતાંથી. પણ પ્રેમ.
|
૫
|
મોટા સિંધુ તણી ભરતી, તે કેમ ભરે છે !
|
|
ચાલી તે ધમકાર થકી બહુ જોર કરે છે;
|
|
તોય પછી ત્યાં ઓટ થતે જળ પાછું ફરે છે. પણ પ્રેમ.
|
૬
|
સાંજે તો અતિ મંદ હવા મીઠી બહુ વાયે,
|
|
જીવ, જનાવર, માનવને તેથી સુખ થાયે;
|
|
તોય વિકાર થયે તેમાં તોફાન જણાયે. પણ પ્રેમ.
|
૭
|
મિત્રોની અતિ પ્રીતિ ખરી, હોશે બહુ વહાલા;
|
|
તોય કદાય અદશ્ય થશે, દીસે મન ઠાલાં;
|
|
સ્નેહ તજી રાખી શીખે મોઢાં વિકરાળાં. પણ પ્રેમ.
|
૮
|
સૃષ્ટિ વિકારે, ફૂલ ખરે, ને જોબન જાશે;
|
|
ચન્દ્ર ઘટે, શુભ સૂર્ય નમે, ને સિંધુ ફરાશે;
|
|
મીઠા વાની આંધી થશે, મિત્રો બદલાશે. પણ પ્રેમ.
|