૧
|
સાંજ પડે છે જીર તણી, પ્રભુ, દૂર ન જાજે,
|
|
રાતતણો કાળોખ વધે, પાસે, પ્રભુ, થાકે;
|
|
જ્યારે બીજા આશ્રય તો, બળહીન જણાશે,
|
|
ત્યારે, નાથ અનાથ તણા, તું રહે મુજ પાસે.
|
|
૨
|
જીવ તણા મુજ અલ્પ દિનો, વીતી ઝટ જાયે,
|
|
ભૂતળ સુખ તણો મહિમા ઝાંખો નિત થાયે;
|
|
જારી રોગ, વિકાર, જરા, દીસે સહુ વાસે,
|
|
હે અવિકારી દેવ, સદા તું રહે મુજ પાસે.
|
|
૩
|
આપી થોડું દર્શન તો પાછો ન છુપાજે,
|
|
બોલી થોડાં કૈં વચનો, નિર્વાચ ન થાજે;
|
|
આવીને ન પછી જાતો, પંથી જ્યમ જાશે,
|
|
ક્ષેમ સમાધાને વસતાં, તું રહે મુજ પાસે.
|
|
૪
|
જો નૃપનો મોટો હું વૈભવ જોઉં,
|
|
બીક તથા ગભરાટ થકી હું ધીરજ ખોઉં;
|
|
માટે પ્રેમ, દયા, કરુણા જે શાંત ગણાશે,
|
|
તે ગુણનો દેખાવ કરી, પ્રભુ,રહે મુજ પાસે.
|
|
૫
|
તેં મુજ બાળપણામાં તો બહુ પ્રેમ જણાવ્યો,
|
|
જો પણ આડો મેં બળવો બહુ વાર ચલાવ્યો;
|
|
તોય મને ત્યાગ્યો નહિ તેં, નાખ્યો નહિ નાશે,
|
|
તેમ જ અંત સુધી કરતાં, પ્રભુ, રહે મુજ પાસે.
|
|
૬
|
દૂર થયો જો તું મુજથી, તો હું ભટકીને,
|
|
કંઈ આડેઅવળે નીકળું, સત સર્વ તજીને;
|
|
માટે તું નિત દોર મને પથ જેમ ચઢાશે;
|
|
પોં'ચી ઘેર જતાં લગ તો, પ્રભુ, રહે મુજ પાસે.
|
|
૭
|
જો પ્રભુ દે વરદાન મને, રિપુ બીક ન જાણું,
|
|
રુદનની કડવાશ મટે, દુ:ખો નહિ માનું,
|
|
મોત તણો ક્યાં ડંખ ગયો ? જય ક્યાં મૃતવાસે ?
|
|
જીતીને હું પાર પડું, જો તું મુજ પાસે.
|
|
૮
|
મૃત્યુમે સત વાત ધર્યે, મારી ચક સામો,
|
|
ઝાંખ થતાં, સુપ્રકાશ કરી દેખાડ વિસામો;
|
|
રાત જતાં તો ફો ફાટે, સ્વરસૂર્ય પ્રકાશે,
|
|
જીવનકાળે મોત સમે પ્રભુ, રહે મુજ પાસે.
|