393
૩૯૩ - ઔકય વિષે
૧ | એકપણાનું બંધન રૂડું, એ તો ટકશે સાચું; |
બીક વિના રે કામ ચલાવે, કંઈ નહિ રાખે કાચું. | |
૨ | એકપણું તો સૌમાં શોભે, સૌથી ઉત્તમ લાગે; |
એ આભૂષ્ણ જેને ઉરે તેનાં દુ:ખડાં ભાગે. | |
૩ | અંગ તણા તમ અવયવ ભાળો, એકપણાએ ચાલે; |
તનને સુખ દેવાને કાજે કેવો આશ્રો આલે ! | |
૪ | એકપણામાં મત જો પેઠો, વેરી ફાવી જાશે, |
ભાઈપણામાં વેર કરાવી, અંતે ખુશી થાશે. | |
૫ | રે, હે જગના ત્રાતા ઈસુ, ઐક્ય જ અમને દેજે; |
એકપણામાં રહીએ માટે, અમ મધ્યે તું રહેજે. |