|
|
(ચરણાકુલ)
|
| કર્તા :
|
જે. વી. એસ. ટેલર
|
| ૧
|
શી ઉપમા ઈસુને દઈએ? શાં દષ્ટાંતો તેનાં કહીએ?
|
|
|
કો જન તેના સદ્ગુણ જાણે? પૂરો તેને કોણ વખાણે?
|
|
|
જાણો, ઈસુ સૂર્ય પ્રકાશી, તે બહુ તેજ કરે આકાશી,
|
|
|
પાતક, અંધ તે કાઢે, પાતક, ઠંડક સર્વ મટાડે.
|
| ૨
|
ઈસુ અન્ન વળી આકાશી, કાધે જીવન છે અવિનાશી;
|
|
|
જીવનદાયક અન્ન જ ખાઉં, દુ:ખ, મરણથી છૂટો થાઉં.
|
|
|
ઈસુ જીવનઝરણ છે જાણી નહિ ખૂટે તે પીઉં પાણી;
|
|
|
પીધો તરસ કદી નહિ લાગે, અવર કદી આત્મા નહિ માગે.
|
| ૩
|
ઈસુ દ્રાક્ષાવેલો જાણું, વિશ્વાસી સહુ ડાળી માનું;
|
|
|
તેથી રસ, ફળ, ફૂલો આવે, સહુ બળ શોભા તે જ કરાવે.
|
|
|
ઈસુ યજ્ઞ થયો જગ માટે, પ્રાણ તજ્યો અપરાધી સાટે;
|
|
|
તે પર ભાવ ધરી મન રાખું, દોષ-નિવારણના ગુણ તાકું.
|
| ૪
|
ઈસુ અચળ શિલાના જેવો, તે પર ઘરનો પાયો દેવો;
|
|
|
દ્રઢ વિશ્વાસ ધરી તે નાખું, દઢ રહેવાની આશા રાખું,
|
|
|
એ ઉપરાંત ઘણી ઉપમા છે, કોણ જ લેખું પૂરું વાંચે?
|
|
|
સહુ ભૂમંડળ જોતાં જઈએ, તો પણ સર્વ પૂરું વાંચે?
|
|
|
સહુ ભૂંમંડળ જોતાં જઈએ, તો પન સર્વ સધૂરાં રહીએ.
|
]
|