334
૧ – પ્રભુનું સ્તોત્ર
| ૧ | રુદિયે રે'જે રે, ત્રાતા, વાસ કરી ત્યાં શાંતિદાતા; | |
| મન અર્પું છું રે મારું, પ્રભુ, હું મન અર્પું મારું, | ||
| તું કરજે મંદિરિયું તારું, કરીને વાસો તેમાં રે', | ||
| અમોને આશોષ સારી દે. | રુદિયે. | |
| ૨ | મનડું ચોખ્ખું રે કરજે, મુજમાં સદ્ગુણો તું ભરજે; | |
| મેલું મનડું રે મારું, મેલું મન આ તો મારું; | ||
| થશે નહિ તુજ વણ એ સારું, જશે સહુ ડાઘાઓ ત્યારે | ||
| પ્રભુ, તું રક્તે ધો જ્યારે. | રુદિયે. | |
| ૩ | મન છે પ્યાસી રે જગનું, રૂપ ધરે કો વરે ઠગનું; | |
| કરુણા કરજે રે, સ્વામી, પ્રભુજી, કરણા તું કરજે, | ||
| અમારી નિર્બળતા હરજે, બચાવી લેજે તું, સ્વામી; | ||
| કહું છું મસ્તક હું નામી. | રુદિયે. | |
| ૪ | શેતાન શત્રુ રે તેનો, ભક્ષ ચહે છે નિશદિન એનો; | |
| કિલ્લો થાજે રે મારો, પ્રભુજી, કિલ્લો થા મારો; | ||
| પ્રભુ, હું સેવક છું તારો, શરણ આવ્યો છું હું તારે, | ||
| તું રે'જે નિશદિન મન મારે. | રુદિયે. |
Phonetic English
| 1 | Rudiye re'je re, traata, vaas kari tyaan shaantidaata; | |
| Man arpun chhun re maarun, prabhu, hun man arpun maarun, | ||
| Tun karaje mandiriyun taarun, kareene vaaso temaan re', | ||
| Amone aashosh saari de. | Rudiye. | |
| 2 | Manadun chokhkhun re karaje, mujamaan sadguno tun bharaje; | |
| Melun manadun re maarun, melun man aa to maarun; | ||
| Thashe nahi tuj van e saarun, jashe sahu daaghaao tyaare | ||
| Prabhu, tun rakte dho jyaare. | Rudiye. | |
| 3 | Man chhe pyaasi re jaganun, roop dhare ko vare thaganun; | |
| Karuna karaje re, svaami, prabhuji, karana tun karaje, | ||
| Amaari nirbalata haraje, bachaavi leje tun, svaami; | ||
| Kahun chhun mastak hun naami. | Rudiye. | |
| 4 | Shetaan shatru re teno, bhaksh chahe chhe nishadin eno; | |
| Killo thaaje re maaro, prabhuji, killo tha maaro; | ||
| Prabhu, hun sevak chhun taaro, sharan aavyo chhun hun taare, | ||
| Tun re'je nishadin man maare. | Rudiye. |
Image
Image
