26

૨૬ – રાજાને ભજો

૨૬ – રાજાને ભજો

૧	રે ! ભજો રાજન મહાન મહિમાવાન,
	પાડ માની સહુ જન, ગાવ પ્રીતિ બળવાન;
	તે છે, આપણી ઢાલ ખાસ, રક્ષક સનાતન,
	તેનો તેજસ્વી વાસ, ગવાય નિત કીર્તન.
૨	રે ! કહો તેની શક્તિ, ગાવ કૃપાનાં ગીત,
	તે છત્રપતિ, ઘરે પ્રકાશ નિત;
	ક્રોધરૂપ તેના રથ ને ગર્જના વાદળમાંય,
	પાધરો તેનો પથ આંધીના અંધારમાંય.
૩	ખૂબી છે અકળ અવનિ પર અપાર,
	દર્શાવે તુજ બળ સર્જેલ આ સંસાર;
	છે તુજ ફરમાન જેમ છે દઢ તે સ્થપાયેલ,
	પરિવેષ્ટિત તેમ છે સાગર વીંટળાયેલ.
૪	તુજ સંભાળ ઉદાર કો'થી ન થાય બ્યાન,
	દે છે, મઝેદાર હવા, ઉજાસ, દાન;
	પર્વતનાં ઝરણ કરે સપાટ, રસાળ,
	ભરે તે ભરણ દઈ ઓસ ને મેહ નિર્મળ.
૫	ભૌતિક જાણે ભાસ પામર પાપી જાત,
	તુજ પર છે વિશ્વાસ, નિભાવ આપી હાથ
	કોમળ દયા મોત લગ ટકે તુજ દ્વારા,
	સર્જક, રક્ષક, તારક, ને દોસ્ત અમારા.