View source for SA148

{| class="wikitable"
|-
|
| ટેક - છે ખીણોની ગુલછડી પ્રભાતનો તારો તે,<br />
મને વહાલો લાગે બીજા સૌ કરતાં
|-
| class="numeric_td"| ૧
| class="block_td"| ઇસુ છે મારો મિઞ, તે માર છે પ્રિતમ,<br />
છે બીજા સૌ કરતાં મને વહાલો,<br />
છે ખીણોની ગુલછડી, ને સૌ કરતાં ઉત્તમ,<br />
શુદ્ધ કરી તે સાફ રાખે છે મા મારું,<br />
દુઃખમાં દે છે દિલાસો, સંકટમાં રાખે સ્થિત,<br />
ને કહે છે મજ પર નાખોસૌ ચિંતા.
|-
| class="numeric_td"| ૨
| class="block_td"| દુ:ખ મારું તેણે લીધું, ને વેઠયો છે કલેશ,<br />
ને પરીક્ષણ મધ્યે મારો છે કિલ્લો,<br />
મેં તેને કાજ સૌ તજ્યું, સૌ મર્તિઓ વિશેષ,<br />
અને હાલ તે સાફ રાખે છે મન મારું<br />
સૌસંસાર મને મૂકે ને શેતાન કરે જોર,<br />
પણ કદી નહી તજું મારો ઞાતા.
|-
| class="numeric_td"| ૩
| class="block_td"| મને તે તકનાર નથી, કદી નહિ કરશે ત્યાગ,<br />
જ્યાં લગ વિશ્વાસથી હું માનું તેની વાત,<br />
તે મારી સંભાળ માટે, ચોફેર રાખે છે આગ,<br />
મને સ્વર્ગી અન્ન ખવડાવી રહે છે સાથ<br />
ને મહિમામાં પ્રવેશી, હું જોપશ તેનું મોં,<br />
જ્યાં સુખી શાંતિની વહે છે સરિતા.
|}