489

૪૮૯ - ઈસુ ઘેટાંપાળક

૪૮૯ - ઈસુ ઘેટાંપાળક
૧	ઈસુ ઘેટાંપાળક, લૂછે અશ્રુપાત;
	ઉરે અમને રાખે, બીએ શાને માટ !
	જઈએ પૂઠે તેની, જ્યાં તે દોરી જાય;
	ઉજ્જડ રાનમાં થઈ યા લીલા બીડ માંય.

૨	ઈસુ ઘેટાંપાળક, વાણી છે મધુર;
	વાણી નમ્ર તેની, સુખી કરે ઉર.
	ધકકાવે તે જ્યારે, વાણીમાં મીઠાશ;
	દોરી જશે પોતે, અમો તેના ખાસ

૩	ઈસુ ઘેટાંપાળક, મૂઓ ઘેટાં માટ;
	ઘેટાં પરે પાડી લોહી કેરી છાંટ.
	એથી તેણે કીધું મોટું આ નિશાન;
	"તેઓ છે સહુ મારાં" પામ્યાં આત્માદાન.

૪	ઈસુ ઘેટાંપાળક, પંડે દોરી જાય;
	વરુ કે બીજાથી હાનિ ન કંઈ થાય.
	મરણ કેરી ખીણે જો કે હોય કંઈ ભય,
	ભૂંડાથી ના બીશું, ઘોર પર થશે જય.

489 - Isu Ghetaanpaalak
1	Isu ghetaanpaalak, loochhe ashrupaat;
	Ure amane raakhe, beeye shaane maat !
	Jaeeye poothe teni, jyaan te dori jaay;
	Ujjad raanamaan thai ya leela beed maanya.

2	Isu ghetaanpaalak, vaani chhe madhur;
	Vaani namra teni, sukhi kare ur.
	Dhakakaave te jyaare, vaaneemaan meethaash;
	Dori jashe pote, amo tena khaas

3	Isu ghetaanpaalak, mooo ghetaan maat;
	Ghetaan pare paadi lohi keri chhaant.
	Ethi tene keedhun motun aa nishaan;
	"Teo chhe sahu maaraan" paamyaan aatmaadaan.

4	Isu ghetaanpaalak, pande dori jaay;
	Varu ke beejaathi haani na kani thaay.
	Maran keri kheene jo ke hoy kani bhay,
	Bhoondaathi na beeshun, ghor par thashe jay.